مهدی نصیری نویسنده ، کارگردان و منتقد تئاتر در گفت وگو با خبرنگار هنری قدس‌آنلاین درباره جدیدترین اثر نمایشی خود اظهار کرد: قرار است نمایش «مرثیه برف» را نیمه اول تیرماه روی صحنه اجرا کنم. این نمایش نامه اقتباسی از داستان کوتاهی از کتاب «ویران» ابوتراب خسروی است و در واقع این سومین اقتباس من از آثار خسروی است. این نمایش داستان عاشقانه زن و شوهری است که در بستر روزهای جنگ زندگی می‌کنند و زندگیشان دستخوش تغییراتی می‌شود.

وی در ادامه افزود: من این داستان را سال 89 اقتباس کردم و همان سال هم نمایشنامه برگزیده جشنواره تئاتر فجر شد اما بنا به دلایلی سال‌ها این نمایشنامه را کار نکرده بودم و با این که خیلی‌ها می‌خواستند این نمایش را روی صحنه ببرند اما دوست داشتم فرصت و امکانی فراهم شود تا خودم این نمایش را اجرا کنم.

نصیری تاکید کرد: نزدیک به دو ماه مشغول تمرین بودیم و امروز بازبینی این تئاتر انجام می شود و قرار است در سالن ماه حوزه هنری روی صحنه برود. کار قبلی من «نذار این خواب تعبیر شه» تهیه‌کننده داشت اما این کار تهیه کننده‌ای ندارد و حوزه هنری تنها حامی آن است و امسال از این بابت تنها هستیم.

نصیری در باره بازیگران نمایش گفت: فریبا امینیان، عرفان پهلوانی و رضا جوشنی بازیگران نمایش هستند. سعید محبی به عنوان دستیار کارگردان، مجید رستگار و سعید بشارتی از سایر عوامل اجرایی نمایش هستند.

وی درباره ضرورت حمایت از تئاتر دفاع مقدس در عرصه عمومی اظهار کرد: به نظرم حوزه تئاتر دفاع مقدس این روزها حوزه خیلی خوبی نیست که بتواند همه را علاقه‌مند کند. یک سری سازمان‌هایی که نقش حمایتی دارند روز به روز کمرنگ‌تر می‌شوند و بیشتر تمرکز آنها روی جشنواره‌ها بوده که عمدتاً هم نتیجه‌ای ندارد. ضمن این که جشنواره های موضوعی هم خیلی نتیجه بخش نیستند و متاسفانه بسیاری از سازمان هایی که نقش حامی دارند صرفاً تأکیدشان روی جشنواره هاست.

نصیری تاکید کرد: متأسفانه یک اتفاق بدی طی این سی سال گذشته در عرصه تئاتر رخ داده و آن هم این است که یک سری از مدیران بدسلیقه که با این فضا آشنا نبودند تولیدات دفاع مقدس را به سمت کارهای شعاری و بی‌کیفیت بردند که عملاً تماشاگری هم ندارد. واقعیت این است که تئاتر دفاع مقدس مخاطب خود را از دست داده است و وقتی در این حوزه کار می‌کنیم باید با این پیش زمینه وارد شویم که مخاطب چندانی نداریم.

این کارگردان تئاتر یادآور شد: همیشه وقتی کسانی را که در عرصه تئاتر دفاع مقدس کار می‌کردند، می‌دیدم که هر از گاهی آن را رها می‌کردند برایم عجیب بود اما امروز می‌بینم که این اتفاق در مورد من هم افتاده و ممکن است دیگر تئاتر دفاع مقدس کار نکنم. چرا که وقتی حمایت درستی از این تئاتر صورت نمی‌گیرد و تماشاگر چندانی هم ندارد طبیعاً دلسرد می‌شویم.

نصیری تصریح کرد: همیشه این نقد از سوی حوزه های مدیریتی نسبت به تئاتر وجود دارد که چرا اینقدر تئاترها به سمت موضوعاتی رفته که سخیف هستند. این در حالی است که با این وضعیت حمایتی و تولید عادی است که کارها بیشتر به دنبال توجه به ذائقه مخاطب باشد و کارهای دفاع مقدسی هم چندان طرفداری نداشته باشد و این تاسف آور است.

انتهای پیام/